در کشور ما ، همانند بسیاری از کشورهای دیگر بازی فوتبال توسط انگلیسی هایی که به ایران سفر می کردند رواج داده شد. انگلیسی ها که از زمان قاجاریه در کشور ما به عناوین مختلف از قبیل وزیر مختار، کاردار، سرکنسول و سفیر به دربار شاهان رفت و آمد می کردند، بعد از سال 1908 میلادی که چاه های نفت مسجد سلیمان کشف گردید، حضور بیشتری در جنوب ایران پیدا کردند.انگلیسی ها در اوقات فراغت خود به بازی فوتبال می پرداختند و جوانان ایرانی نیز به مرور با تماشای بازی انگلیسی ها به فوتبال علاقه مند شدند و این امر در مناطق نفت خیز جنوب و همچنین در تهران که تعداد زیادی انگلیسی وجود داشت، بیشتر مشاهد می شد.در آن زمان در بین کودکان و نوجوانان ایرانی بازی “الک دولک” متداولترین بازی بود که در جندق ها و گودال ها انجام می شد اما کم کم این بازی جای خود را به بازی فوتبال داد.در آن زمان تهیه توپ فوتبال برای اغلب جوانان ایرانی کاری بسیار مشکل بود.هر گروهی به سلیقه خود از وسیله  ای به عنوان توپ استفاده می کرد که رایج ترین آنها مثابه گاو بود که بچه ها بر روی آن روپوشی از پارچه می دوختند و با آن بازی می کردند.پیدا کردن زمین بازی کار چندان مشکلی نبود.زیرا به قدر کافی زمین بایر در گوشه و کنار شهر وجود داشت و هر گروهی یک قطعه زمین را برای خود در نظر می گرفت و با کمی مرتب کردن آن را برای بازی آماده می کردند.(الهی ، 1383 : 21)

]]>