۱. کایه کائولکر در بلیز (Caye Caulker, Belize)
«کایه کائولکر»، یکی از دسته جزایر کوچیک سواحل بلیز شمالیه. نام این جزایر به کایِز (cayes) برمیگرده، که مانند کلمه کلیدها “keys” تلفظ می شه. «کایه کائولکر»، به دلیل آرامش بی نظیرش، از بقیه جزایر «بلیزی» معروف تره. هیچ جای این جزیره، قانونی واسه چگونگی پوشش پیدا نمی کنین و واسه خیلی از مشاغل مهم نیس که مشتریانشان با پای برهنه اون جا برن. محبوب ترین ساحل «کایه کائولکر»، «اسپلیت» (Split)، اسمشه. این منطقه، ساحلیه که از راه یه خلیج کوچیک ایجاد شده و این خلیج، قسمت شمالی این جزیره رو از قسمت جنوبی اون جدا می کنه. آب این جا آروم و تمیزه. صخره های مرجانی نزدیک به اون، از رسیدن امواج به ساحل جلوگیری می کنن. با شنا کردن و زیر آبی رفتن توسط لوله تنفسی در ساعت دو بعدظهر، می تونین از این ساحل قشنگتر لذت کافی رو ببرین. در همون دور و بر ساحل، مغازهایی دیده میشه که شکلای جور واجور نوشیدنیای میوه ای بسیار خوش مزه رو واسه شما سرو می کنه. از قسمت شمالی این جزیره به نام جنگل «کایه کائولکر»، که یکی از منابع جنگلی درختان همیشه سبز ساحلی به رنگ قرمز و مشکی کمیابه، دیدن کنین. این درختان ریشه هایی دارن که در آبای شور رشد می کنن. اونا به عنوان محل سکونت گونه های کم پیدا پرندگانی مانند «چکاوک نادر منگرُو» (mangrove)، به کار می رن. از کرانه شرقی «کایه کائولکر»، صخره مرجانی بلیزی از دور دست دیده می شه. یعنی یه سایه آبی تیره که محل زندگی دسته ای از ماهیای بزرگ و انگلایی به رنگ نئونه. شما می تونین بخشایی از این تپه دریایی رو در «کایه کائولکر آبی» (Caye Caulker Marine Reserve) ببینین که اولین مکان غواصی و شنا با وسایل تنفسی در بلیزه.
۲. باستی منتوز در پاناما (Bastimentos, Panama)
جزیره «باستی منتوز»، بخشی از دسته جزایر جمهوری پاناما هستش که «بوکاس دِل تورو» (Bocas del Toro) نامیده می شه. قسمت بزرگ این جزیره، در پارک ملی آبی جزیره «باستی منتوز» با مساحت ۲۴۱۹۷۷۵۲۸ مترمربع از حیات وحش قرار داره و پذیرای کسانیه که به دیدن اون جا میان. این پارک، محل زندگی میمونا، کوالاا و هزاران گونه حشرات و دوزیستانه. پارک ملی آبی جزیره «باستی منتوز»، چندین ساحل داره که دیدن اونا ارزشمنده. ساحل «قورباغه قرمز»، نام خود رو از قورباغهایی به رنگ روشن قرمز گرفته که در دور و بر این ساحل قشنگتر زندگی می کنن. این قورباغها سمی هستن، اما اگه شما اونا رو آزار ندین، اونا هم به شما آسیبی نمی رسونن. گردشگران به این جا میان تا شنا کنن و از آب آبی روشن و تمیزش لذت ببرن. شمام می تونین در کلبه های طبیعی و زیبای حاشیه این جزیره و یا منازل لوکس کنار ساحل قورباغه قرمز بمونین و روزای خوشی رو واسه خود به ارمغان بیارین.
۳. جزیره ایزابلا در اِکوادُر (Isabela Island, Ecuador)
جزیره «ایزابلا»، ایستگاه معروف خیلی از سفرهای دریایی به سمت جزایر«Galàpagos» است. این جزیره، بعضی از پرطرفدارترین و کم پیدا ترین مکانای غواصی و شنا در «Galàpagos» رو دارا هستش، که شامل خلیج کوچیک اِربینا (Urbina) و «Punta Vicente Roca» است. این جاها به دلیل تنوع باورنکردنی گیاهان، حیوانات دریایی و امکان شنا در کنار نهنگا، دلفینا و شیره های دریایی اش می شناسنش. جزیره «ایزابلا»، بزرگ ترین جزیره «Galàpagos» است و نسبت به تموم جزایر موجود در مجمع الجزایر، دارای لاک پشتای «گالاپاگوزی وحشی» بیشتریه. در جنوبی ترین قسمت «ایزابلا»، می تونین مرکز پرورش این لاک پشتا رو ببینین که اولین قدم هم جهت با زنده کردن جمعیت رو به نابودی اونا هستش. در این مرکز توقف کنین تا لاک پشتای نوزاد و جوون رو هم مانند لاک پشتای بالغ از نزدیک ببینین. کسائی که از پرندگان نگه داری می کنن، باید به جزیره «ایزابلا»، که یکی از بهترین مکانای اونا هستش، برن. این جزیره، تنها مکان موجود در دنیا هستش که میشه در اون «سهرهای مانگرُو» (خونواده شاه پسند)، که تازگیاً تبدیل به شکلی در حال نابودی شده رو یافت. مرغای آبزی مانند پنگوئنای «هُمبُلت»، غازا، و قره غازها، جمعیت ساحل رو تشکیل دادن و بعضی وقتا واسه صید ماهی به داخل آب می رن.
۴. جزایر شناور یوروز در پِرو (Uros Floating Islands, Peru)
جزایر شناور «یوروز»، یه سری از چهل جزیره مصنوعی واقع در قسمت غربی دریاچه «تیتیکاکای» پِروه. این جزایر، گذرگاه کوتاهی از شهر «پِرویان» کشور پونو، هستن. این جزایر، محل زندگی مردم «یوروز» هستن. این مردم خودشون با کمک همدیگه، «نیای توتورا» که از ته دریاچه رشد می کنن رو به هم بافته و جزیره ایجاد کردن. براساس افسانه ای محلی، مردمون «یوروز»، این جزایر رو واسه فرار از دزدی هندیان مرکز پِرو ساختن. «یوروزیا»، خود رو واسه ساخت جزایر محدود نمی کنن. مردمی که این جا زندگی می کنن، لباسایی سنتی که از پارچه هایی به رنگ روشن دوخته شدن، رو می پوشند. اونا، قایقای کوچیک رو هم از همون نیای شنی ای میسازن که واسه ساخت جزایر استفاده می کنن. شما می تونین یکی از این قایقا رو سوار شید و در جزایر دور و بر گشتی بزنین. در جزایر «یوروز»، هیچ هتلی وجود نداره، اما می تونین در یکی از هتلای کنار دریاچه «تیتیکاکای پونو» بمونین.
لیست زیباترین جزایر و سواحل اندونزی
