واقعا عاشق طرف مقابلتون هستین یا فقط به اون عادت کرده اید؟ عشق مسئله ای به طور کامل پیچیده س، اما این مقاله می کوشد تا چند فرق بین وابستگی و عشق رو توضیح بده. البته قبلا در مقاله ای با عنوان چیجوری بفهمیم عاشق شده ایم این موضوع رو بررسی کرده بودیم اما خوندن این مقاله هم خالی از لطف نیس.
به گزارش آلامتو به نقل از فرادید، روابط دراز مدت پیچیدگی های زیادی داره. عادت و وابستگی دو دو طرف به همدیگه بعضی وقتا می تونه با عشق اشتباه گرفته شه و همین مسئله در درازمدت می تونه منتهی به مشکلات زیادی شه. اما چیجوری می توان عشق و وابستگی رو از همدیگه تشخصی داد؟ در ادامه می خوایم مواردی رو به شما بگیم که می تونن به شما طوری احنست کمک کنن.
عشق خالی از نفْس پرستی؛ وابستگی یعنی خودخواهی
وقتی که عاشق می شید، تموم تلاشتون اینه که طرف دیگه رو خوشحال کنین. شما هر کاری می کنه تا به دیگری احساس «دوست داشته شدن» دست دهد. حساب اینکه کی بیشتر محبت می کنه یا در کارا کمک می کنه، دستتون نیس. در رابطه عاشقانه کسی بر سر شستن ظرف ها با دیگری بحث نمی کنه. علاوه بر این مسائل، شما در این رابطه تلاش نمی کنین که «باج احساسی» به طرفتون بدید یا بر رابطه مسلط شید.
در طرف دیگه، وقتی که فقط به طرف وابسته هستین، به این فکر می کنین که اون ها شما رو خوشحال کنن. در این نوع روابط، شما از روی عادت شدیدا به طرفتون وابسته هستین. شما به جای پرداختن به مسائلِ خودتون تلاش دارین تا با دقیق شدن و فوکوس کردن بر طرف مقابل، وجهه خودتون رو بالا ببرین. شما پیش خودتون اون ها رو مسئول شادمانی رابطه می دونین و اگه اون ها اینجور نکنن، از دستشون عصبانی می شید.
عشق یعنی رهایی؛ وابستگی یعنی حصار
عشق دوطرفه باعث می شه که خودتون باشین. معشوقه تون شما رو تشویق می کنه که خودتون باشین و از بیان ضعف هاتون ترس نداشته باشین. عشق دو طرفه مانند کاتالیزوری قوی هستش که شخصیت شما رو هم ترفیع میده.
وابستگی اما تلاش می کنه تا شما همیشه مراقب رفتارتون باشین و اون ها رو کنترل کنین. در وابستگی، شما از معشوقه تون می خواهید که زمان خاصی رو به دوستانش اختصاص نده. حتی شما به شکل غیرعادی تلاش دارین که اون ها رو خوشحال نگه دارین. علاوه بر این مسائل، حتی ممکنه که شما فارغ از احساسات شخصی اون ها، تلاش کنین تا هر طور شده اون رو کنار خود نگه دارین.
عشق یعنی رشد دو طرفه، وابستگی یعنی بازدارندگی
در رابطه عاشقانه، شما و معشوقه تون همزمان با هم رشد می کنین. آخر تلاشتون اینه که هر کدوم از شما به بهترین نسخه ی خودتون تبدیل شید. به عبارت بهتر، شما تلاش می کنین تا طرفتون رشد کنه و اون هم بعدا به رشد و تعالی شخصیتی شما فکر می کنه.
در وابستگی شرایط فرق داره. میل به کنترل کردن و نبود توانایی شما واسه حل مشکلات خودتون، در آخر مانع رشد شما و طرف مقابلتون می شه. نبود توانایی شما به حل مشکلات خودتون موجب می شه که به طرفتون بیشتر وابسته شید. این اتفاق، در آخر، مانع رشد دو طرف می شه.
عشق جاودان و وابستگی گذرا هستش
عشق با گذشت زمان به جای خواهند موند. ممکنه شما و معشوقه تون بنا به دلایلی از هم جدا شید، ولی اون معشوقه تا ابد در قلب شما می مونه. عشق جادوییه که همیشه تازگی خود رو حفظ می کنه. در طرف دیگه، وابستگیه؛ اگه در اینجور شرایطی جدایی انجام بشه، شما پس از مدت کوتاهی دوباره خوب میشین، چون که یه عادت رو کنار گذاشته اید.
عشق از منیٌت می کاهد و وابستگی به اون می افزاید
در رابطه عاشقانه، از نفْس پرستی و منیٌت دو طرف کم می شه. واقعا، رابطه در این راه حرکت می کنه که شما کمتر به خودتون فکر کنین. در رابطه عاشقانه ای که شما و معشوقه تون با کمک هم ساخته اید، تغییرات مثبتی واسه هر دوی شما صورت می گیرد. علاوه بر این مسئله، هر دو طرف جربزه کافی واسه بیان ضعف ها و نقاط آسیب پذیرتون رو دارین.
در طرف دیگه، محور اصلیِ وابستگی «منیٌت و نفس پرستی» است. واسه همینه که افراد مختلفی همیشه در روابطشون به مشکل برمی خورند. شما تلاش نمی کنین که به خودتون نگاه کنین و مسائلتون رو برطرف کنین. البته طرف مقابل هم خیلی فرقی نداره. از این رو، پس از یه مدت هر دو نفر به این نتیجه می رسند که این رابطه اون طور که باید باب میلشون نبوده.
اگه هنوز عاشق نشده اید، من از صمیم دل آرزو می کنم هر چی زودتر نیمه گمشده ی خود رو پیدا کنین. تا اون روز، بهتره که روی نقاط ضعف خودتون کار کنین تا بتونین در آینده به بهترین خودِ خودتون تبدیل شید. این رو هم یادتون نره که روابط خوب و عاشقانه به شکلی معجزه واری رخ نمی بدن، بلکه افراد تموم تلاششون رو واسه خلق اینجور رابطه ای به کار می گیرند.
