مزایایی استعدایابی

افراد به سمت رشته­های هدایت می­شوند که از نظر جسمانی، فیزیولوژیکی و روانی برای آنان مناسب تر است.

گزینش افرادی که دارای استعداد ذاتی در ورزش هستند موجب کاهش زمان مورد نیاز برای دستیابی به عملکرد سطح بالا می­شوند.

باعث صرفه جویی در کار، انرژی و توانایی­های مربی و همچنین افزایش کارآیی برنامه های تمرینی مربی می­شوند.

باعث افزایش تعداد ورزشکارانی می­شود که مایلند به عملکرد سطح بالا دست پیدا کنند. این مهم باعث  افزایش حس رقابت طلبی می­شود. که نتیجه آن داشتن یک تیم ملی قوی­تر است که میتواند عملکرد بین­المللی بهتری داشته باشد.

ورزشکاران زمانی­که با علاقه به تمرین یک رشته ورزشی می­پردازند احتمالاً نتایج بهتری را می­نوانند کسب نمایند و این امر مانع از سرخوردگی ورزشکار به علت شکست می­شود.

فرصت ایجاد ارتباط با اساتید ورزش، که می­توانند در زمینه­های  تمرین و ارزشیابی منظم ورزشکاران کمک کنند، افزایش می­یابد.

سلامت جسمانی و عمومی افراد بیشتر تضمین می­شود.

بسیاری از ورزشکاران جوان به دلیل بی اطلاعی از ویژگی­های خاص خود رسیدن به سطح ورزشکاران خوب را از دست می­دهند و به رشته­ی ورزشی که می­توانند در آن به شکوفایی برسند هدایت نمی­شوند. استعدادیابی ورزشی از این امر جلوگیری و ورزشکاران جوان را به سمت رشته ورزشی مناسب هدایت می­کند (بومپا، 1999).

 

]]>