جدیدترین ساخته استودیو Spry Fox رو میشه به دو روح تو یه بدن تشبیه کرد. شاید با شروع بازی به المانای مشابه Bushido Bear با عناوینی مانند Fruit Ninja پی ببرین، اما پس از یه مدت میفهمید که بازی حرفای زیادی واسه گفتن داشته و می تونه به صورت کامل خود رو از کلیشه ها دور کنه.
قبل از پرداختن به توضیحات این اثر می خوایم نکته ای رو بگیم. معمولا بعضی از ا استودیوهای بازیسازی پس از موفقیت یه اثر تلاش می کنن عناوین بعدی خود رو دور و بر همون دنیا یا شخصیتا بسازن. شاید بشه روویو، خالق انگری بردز، رو معروف ترین مثال واسه اثبات حرف هامون به حساب آورد.
حالا خوبیش اینه Spry Fox در جدیدترین اثر خود نشون داده برخلاف روویو [Angry Birds Action] می دونه چیجوری باید محبوبیت کاراکترهایش رو زیاد کنه. چون این استودیو قبل از Bushido Bear، عناوین دیگه رو هم با اسمای Triple Town و Alphabear به منتشر کردن رسونده بود که با وجود تفاوتای ساختاری زیاد با همدیگه، شخصیتای اصلی هر سه بازی رو خرسا تشکیل میدن.
بیایید از اطلاعات اضافه فاصله بگیریم و یه راست بریم سر اصل مطلب. بازی نشون دهنده داستان خرسیه که در جنگلی راهش رو گم می کنه. از طرفی در این جنگل نگهبانی هست که به دلیل پیری دیگه نمی تونه به وظیفه خود رو به درستی بکنه. فکر کنیم ادامه داستان رو حدس زده باشین.
پس از اتفاقاتی این دو همدیگه رو می بینن و پیرمرد از خرس می خواد تا به عنوان محافظ جدید جنگل فعالیت کنه. همونجوریکه گفتیم در Bushido Bear المانایی از بازیایی مانند Fruit Ninja دیده میشه. ساختار گیم پلی بازی بدین صورته که باید با کشیدن دست خود روی صفحه لمسی دشمنان رو از بین ببرین.
کمی گیج کننده شد، بذارین بیشتر توضیح بدیم. تصور کنین شخصیت اصلی بازی در میدون جنگ قرار داشته و نیروهای شیطانی هم در صدد حمله به اون هستن. در این لحظه، بازیکن باید دست خود رو روی صفحه لمسی بکشه. با این کار، در امتداد حرکت دست، خطی ایجاد می شه. بعد خرس همون راه رو طی کرده و با شمشیر خود دشمنانی که در راهش قرار دارن رو نابود کنه.
البته فرایندی که بالاتر گفتیم در کسری از ثانیه اتفاق افتاده و باید سریع حرکت بعدی سامورایی خود رو تشخیص بدین. هم اینکه صحبتای بالا بیشتر دور و بر بخش حمله مطرح بوده و واسه حرکت خرس به جایی که می خواین، کافیه تنها روی نقطه مورد نظر در صفحه لمسی ضربه بزنین.
اما یه نکته رو قبل از تجربه بازی در نظر بگیرین: خط حرکت شخصیت خود رو روی دشمنان نکشید. چون با چون خرس مبارز با برخورد به بعضی از اونا از بین میره. باور این که استودیو Spry Fox تونسته با تزریق ایده های نو به کلیشه های همیشگی اینجور گیم پلی جذاب و اعتیاد بیاری رو بوجود بیاره، واقعا سخته.
به صورت کلی در بازی تماشاگر پنج منطقه جورواجور هستیم. در هر منطقه موجی از دشمنان حمله کرده و باید با خرس هایی که در اختیار دارین اونا رو از بین ببرین. از پسوند جمع استفاده کردیم، چون در بازی نه سامورایی با قدرتای جور واجور هست، که با جلو رفتن هر چی بیشتر آزاد می شن.
هم اینکه موج حملات هم تا جایی که همه خرسا بمیرن، ادامه پیدا می کنه. نکته ای که تونسته تنوع بالایی به بازی ببخشین، توانایی پیشرفت و شخصی سازی کاراکترها هست که در کنار تعداد خوب ساموراییا، می تونه دلیل بسیار خوبی واسه ادامه این عنوان باشه. البته جذاب ترین بخش Bushido Bear مطمئنا گیم پلی اون هستش.
بالاتر از پنج منطقه صحبت کردیم، تنها راه رفتن به مراحل یاد شده، انجام ماموریتای جورواجور میشه. واسه این کار باید بعضی وقتا یه بار به اینترنت وصل شید تا ماموریتا در بخش Quest ظاهر گردند. اگه بخوایم در آخر نگاهی به بخش گرافیک و موسیقی بندازیم، باید بگیم آثار Spry Fox همیشه از دیدگاه گرافیکی عناوین قابل ستایشی هستن.
اما استودیو یاد شده با Bushido Bear به بلوغ خود در این بخش رسیده. رنگ بندی محیط و گرافیک هنری خوب با حال و هوای سامورایی گونه بازی هماهنگ بوده و با موسیقی شرقی خود، کاربرها رو به طور کامل غرق دنیایش می کنه.
