بیشک یکی از این نامها «آلمان» است؛ آلمانی که ناباورانه و کمی تلخ به ماریو بالوتللی باخت و از جام خداحافظی کرد.
آلمان برای ما- مثل خیلی از مردم جهان- تداعیکننده نظم آهنین و اتومبیلهای شیک و البته هیتلر و جنگ جهانی دوم است، ولی چه کسی باور میکند که ما در ایران، چهار آلمان داریم؟!
اولین آلمان، «آلمان آباد» است، روستایی از توابع بخش مرکزی ارومیه در استان آذربایجان غربی ایران. این آلمان، در دهستان بکشلوچای قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۴۹۷ نفر (۱۴۳ خانوار) بوده است.
دومین آلمان، «آلمان قدیم» است؛ یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی که در دهستان بزکش بخش مرکزی شهرستان اهر واقع شده است.
سومین آلمان هم روستایی است در بخش مرکزی رشت و چهارمین آلمان هم در «شلماش» استان کردستان.
محصول آلمانهای ایران، نه بنز و ب.ام.و که انگور و مرکبات است، آلما در زبان آذری به معنای «سیب» است و قطعا آلمانهای فراموش شده ما ربطی به سرزمین ژرمنها ندارد و احتمالا آن دو آلمان واقع در آذربایجان از «سیب» گرفته شده باشند. عجایب نامهای روستاهای ایرانی به اینجا ختم نمیشود؛ در اطراف فومن روستایی به نام «لهستان» داریم!
شاید تب فوتبال جام ملتهای اروپا بتواند باعث شود که آلمانهای وطن خودمان را دوباره بشناسیم؛ آلمانهایی که مال خودمان، خود خودمان است؛ حاشیهها و اشک و لبخندهایش هم مال خودمان…