علامه شیخ محمد جواد بلاغی در سال ۱۲۸۲ ق متولد شد. ایشان دروس مقدماتی را از اساتید فاضل نجف بیاموخت. در سال ۱۳۰۶ ق به کاظمین هجرت نمود و مجدداً در سال ۱۳۱۲ ق به نجف اشرف بازگشت و از اساتید آنجا بهره برد.[۳۸] علامه در سال ۱۳۲۶ ق به سامرا رفت و ۱۰ سال از حوزه‌ی درس میرزای دوم میرزا محمد تقی شیرازی بهره‌مند گردید. چندین کتاب و رساله در سامرا تألیف نمود و سپس در سال ۱۳۳۶ کاظمین را مسکن خود قرار داد.[۳۹]و دو سال در آنجا ماند.[۴۰]
او در این دو سال همراه استادش میرزای دوم شیرازی با انگلیسی‌ها و استعمار و اشغال عراق مبارزه نمود پس از پیروزی انقلاب عراق در سال ۱۳۳۷[۴۱] به موطن خود نجف بازگشت و در عین اهتمام به تدریس و فتوا، به تألیف و تصنیف نیز پرداخت. وی هنگام اقامت طولانی خود در کاظمین توانست با زحمت فراوان با جمعی از فضلای یهود و نصارا در بغداد دوستی برقرار کند و زبان عبری و ارمنی و ادبیات آنها و همچنین زبان انگلیسی را بیاموزد و اطلاعات عمیقی از مذاهب و کتب مقدس نصارا و یهود به دست آورد و نهایتاً توانست مجموعه‌ای از مباحث و احتجاجات علمی در رد یهود و نصارا فراهم کند که جزو باارزش‌ترین کتبی محسوب می‌گردد که در این فن نوشته شده است.[۴۲]
- ۱٫ ۳٫ ۱٫ اساتید
۱ـ محقق و فقیه بزرگوار، مرحوم حاج آقا رضا همدانی، مؤلف کتاب مصباح الفقیه، متوفای ۱۳۲۲
۲ـ علامه بزرگ، مرحوم آقا سید محمد هندی (سید محمد بن سید هاشم)[۴۳]
صاحب کتاب شوارع الاعلام فی شرح شرایع الاسلام، م ۱۳۲۳
۳ـ فقیه اصولی رجالی، مرحوم شیخ محمد طه نجف، نویسنده کتاب اتقان المقال فی احوال الرجال و کتابهای فقهی و اصولی دیگر م ۱۳۲۳٫
۴ـ فقیه محقق و اصولی مدقق، مرحوم آخوند ملامحمد کاظم خراسانی، نگارنده کتاب ارزشمند کفایه الاصول و کتابهای دیگر، م ۱۳۲۹
۵ـ مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی، مؤلف کتاب حاشیه مکاسب و کتب دیگر، م ۱۳۳۸[۴۴]
علامه بلاغی علوم عقلی را از میرزا علامه برغانی حائری و میرزا علی تقی برغانی حائری که از شاگردان آخوند ملا آقا حکمی قزوینی بودند فرا گرفت.[۴۵]
۶ـ علامه بزرگوار و فقیه عالی مقدار سید حسن صدر کاظمی، صاحب تأسیس الشیعه کرام لفنون الاسلام، م ۱۳۵۴
۷ـ علامه بزرگ محدث نوری، صاحب مستدرک الوسائل، م ۱۳۲۰ ق.
۸ـ فقیه زاهد شیخ محمد حسن مامقانی، صاحب ذرایع الاحکام فی شرح شرایع الاسلام، م ۱۳۲۳٫[۴۶]
- ۱٫ ۳٫ ۱٫ شاگردان
علامه‌ی بزرگوار در مدت عمر پربرکت خویش، شاگردان بنامی را در عرصه‌ی علم و ایمان تربیت می‌نمایند که نام چند تن از آنها را ذکر می‌شود:
۱ـ علامه ادیب مرحوم میرزا محمد علی غروی اردوبادی صاحب علی × ولید الکعبه، الحدیقه المبهجه و… م ۱۳۸۰ ق.
۲ـ فقید علم و ادب، مرحوم علامه سید محمد صادق بحرالعلوم مؤلف دلیل القضاء الشرعی و… م ۱۳۹۰ق.
۳ـ مرحوم آیت الله حاج شیخ علی محمد بروجردی م ۱۳۹۵ ق.
۴ـ مرحوم آیت الله حاج سید صدرالدین جزایری.
۵ـ فقیه بزرگ آیت الله سید ابوالقاسم خویی، صاحب البیان فی تفسیرالقرآن ومعجم رجال الحدیث و… .ایشان در دو کتاب البیان و نفحات الاعجاز، فراوان از استاد خویش یاد کرده و شاید بتوان گفت، این دو کتاب، عصاره‌ی استفاده ایشان از محضر آن بزرگمرد است.
۶ـ آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی، صاحب تعلیقات احقاق الحق و دیگر شاگردان ایشان که دیگر در اینجا ذکر نمی گردد.
۷ـ فقیه و مجتهد بزرگ شیعه مرحوم آیت الله سید محمد هادی میلانی، صاحب محاضرات فی الفقه الامامیه و… م ۱۳۹۰ق.[۴۷]
که از این میان، آیت الله خویی و آیت الله مرعشی نجفی و آیت الله محمد هادی میلانی، به مقام مرجعیت نائل آمدند.
- ۱٫ ۳٫ ۱٫ راویان
۱ـ مرحوم علامه میرزا محمد علی ادیب تهرانی
۲ـ مرحوم علامه میرزا محمد علی مدرس خیابانی، صاحب ریحانه الادب، م ۱۳۷۱ق.
۳ـ حضرت آیت الله مرعشی نجفی م ۱۴۱۱ق و دیگران.[۴۸]
- ۱٫ ۳٫ ۱٫ وفات
در ۲۲ شعبان ۱۳۵۲ق دفتر زندگی پربرکت این عالم ربانی بسته شد. نجف در مرگ وی منقلب گشت و از ایشان تشییعی بسیار باشکوه و در خور مقام او برگزار کرد. پیکر او در حجره‌ی جنوبی سوم، از طرف غربی صحن مبارک امام علی × به خاک سپرده شد. و عجیب است که مطلع یکی از اشعار ایشان در مدح حضرت حجت # چنین است:
حی شعبان فهو شهر سعودی وعد وصلی فیه ولیله عیدی
و در ماه شعبان به رحمت ربش رسید.
با رفتن او خلأ بزرگی در اسلام ایجاد شد که کسی نمی‌تواند آن را پر کند. اگرچه شخصی مثل علامه بلاغی که از خود چنین آثار گرانبهایی بر جای گذاشت نمرده و نمی‌میرد، و آثاری که باعث هدایت نسلهاست و دیگر عالمان و محققان به آن استناد می‌کنند.[۴۹]
