پرحرف بودن یه ویژگی رفتاریه که ممکنه بقیه رو آزار دهد.
به گزارش آلامتو به نقل از زومیت؛ همه ی ما در طول دوران کاری با همکارانی برخورد داشته ایم که بدون توجه به قوانین و شرایط شرکت، با حرف زدن زیاد و طولانی کردن بحث ها و صحبت های شفاهی، مزاحم کارمون شده ان. فرقی نداره این افراد در مورد مسائل کاری یا شخصی صحبت کنن؛ اون ها همیشه راهی واسه پرحرفی پیدا می کنن. البته بیشتر این نوع از کارمندان از مزاحم بودن رفتار خود آگاه نیستن و با این تصور که شما به صحبت هاشون علاقه دارین، اون رو ادامه میدن. به هر حال کنار اومدن با این افراد و نشون دادن مزاحم بودن پرحرفی هاشون، فوت وفن خاص خود رو می طلبد.
افراد پرحرف دسته بندی های جور واجور دارن. چگونگی ی برخورد با این افراد هم به این دسته بندی بستگی داره و در انتخاب روش باید با دقت خورد. در ادامه ی این مطلب ما به معرفی دسته بندی افراد پرحرف و راه های برخورد با اون ها پرداخته ایم.
۱. بی توجه به عرف اجتماعی
این نوع از افراد صحبت ی خود رو با مسئله ای مربوط به کار شروع می کنن. اون ها موضوعی که در بخش ی کاری شما مهمه واسه شروع صحبت انتخاب می کنن. اتفاق ناخوشایند وقتی می افتد که صحبت ی کاری تموم می شه و مخاطب صحبت رو تموم نمی کنه و با موضوعات متفرقه وقت شما رو می گیرد. این صحبت های اضافه بعضی وقتا مورد پسند هم هستن؛ اما وقتی واسه انجام وظیفه ای در تنگنای وقتی قرار دارین، طول کشیدن صحبت شما رو به هم خواهد ریخت.
شاید تا الان روش های زیاد غیر مستقیمی واسه مقابله با این افراد استفاده کرده اید. نگاه کردن به ساعت، تلاش واسه اتمام صحبت، خارج شدن از موضوع و بسیاری روش های دیگه، هیچ کدوم در مقابله با این افراد کاربردی نیستن. در واقع اون ها از قصد یا اشتباهی، متوجه عرف اجتماعی نیستن و تلاش های شما در هر حال بی نتیجه س.
راه حل برخورد با این افراد، روش مستقیمه. با رعایت احترام باید به اون ها گوشزد کنین که کار و وظیفه ای واسه انجام دارین و ادامه ی صحبت ی غیر لازم رو در زمان دیگری دنبال می کنین. حتی اگه اون ها ناراحت شن، چاره ای جز این ندارین. مطمئمن باشین اگه طول کشیدن صحبت از طرف اون ها سهوی باشه، از کلام روشن شما ناراحت نمی شن.
۲. شاکی و نگران
بعضی از کارمندان همیشه از شرایط کار ناراضی هستن. هر اتفاق کوچیک شرکت در نظر اون ها بحرانه و شغلشون رو با خطر مواجه می کنه. اون ها از هر مسئله ی کوچیک واسه صحبت های طولانی و شکایت گونه ی خود استفاده می کنن. همراه شدن با این افراد و تأیید نگرانی هاشون، انرژی اون ها رو بیشتر و صحبت رو طولانی تر می کنه.
واسه برخورد با این افراد کافیه انرژی و اکسیژن لازم رو از اون ها بگیرین. انرژی اون ها از تأیید جذب می شه. اگه شما در اول طرح موضوع به این نکته اشاره کنین که از کار خود لذت می برید و مشکل پیش اومده اصلا شما رو نگران نمی کنه، مخاطب رو خلع اسلحه می کنین.
۳. تنها و نیازمند دوست
همه ی ما در زندگی نیازمند ایجاد رابطه و صحبت هستیم. بعضی از همکاران ما به خاطر شرایط کاری یا خانوادگی، شانس صحبت کردن با هم سالان و هم نوعان خود رو ندارن. اون ها در محیط شرکت به دنبال دوستائی هستن که بتونن بعضی وقتا صحبت ای با اون ها ترتیب بدن. یادتون باشه که دوست شدن با این دوستان نیاز به دقت بالایی داره. در اول باید اون ها رو قبول کنین؛ چون که خود شمام نیاز به دوست و هم صحبت دارین. از طرفی ممکنه روزی شما تنها شید و به این همکار خود نیاز پیدا کنین.
واسه حفظ این دوستان در کنار رعایت زمان کاری، بهتره زمان مشخصی واسه صحبت با اون ها مشخص کنین. قبل از شروع صحبت، زمان اون رو گوشزد کنین و بگید که بعد از جلسه ی دوستانه، کار مهمی دارین. حتی اون کار رو واسه این دوستتون توضیح بدید تا نگرانی خاصی ایجاد نشه.
نکته ی پایانی در این مورد اینه که بعضی وقتا به رفتار خودتون هم توجه کنین. بعضی وقتا آدم متوجه طولانی شدن صحبت و صحبت هاش نمی شه. ممکنه بعضی وقتا شما نقش همکار پرحرف رو بازی کنین. در این موارد بهتره از همکاران بخواین اگر صحبت به درازا کشید، به شما گوشزد کنن. در آخر یادتون باشه که بدترین رفتار با افراد پرحرف، قطع کردن صحبت اونا با بی ادبیه.
